سوره 99 : الزلزلة
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا (1)
آنگاه كه زمين به لرزش [شديد] خود لرزانيده شود،
(1)
وَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا (2)
و زمين بارهاى سنگين خود را برون افكند،
(2)
وَقَالَ الْإِنْسَانُ مَا لَهَا (3)
و انسان گويد: «[زمين] را چه شده است؟»
(3)
يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا (4)
آن روز است كه [زمين] خبرهاى خود را باز گويد.
(4)
بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحَىٰ لَهَا (5)
[همان گونه] كه پروردگارت بدان وحى كرده است.
(5)
يَوْمَئِذٍ يَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتَاتًا لِيُرَوْا أَعْمَالَهُمْ (6)
آن روز، مردم [به حال] پراكنده برآيند تا [نتيجه] كارهايشان به آنان نشان داده شود.
(6)
فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ (7)
پس هر كه هموزن ذرّه‌اى نيكى كند [نتيجه] آن را خواهد ديد.
(7)
وَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ (8)
و هر كه هموزن ذرّه‌اى بدى كند [نتيجه] آن را خواهد ديد.
(8)