سوره 111 : المسد
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ تَبَّتْ يَدَا أَبِي لَهَبٍ وَتَبَّ (1)
بريده باد دو دست ابولهب، و مرگ بر او باد.
(1)
مَا أَغْنَىٰ عَنْهُ مَالُهُ وَمَا كَسَبَ (2)
دارايى او و آنچه اندوخت، سودش نكرد.
(2)
سَيَصْلَىٰ نَارًا ذَاتَ لَهَبٍ (3)
بزودى در آتشى پرزبانه درآيد.
(3)
وَامْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ (4)
و زنش، آن هيمه‌كش [آتش فروز]،
(4)
فِي جِيدِهَا حَبْلٌ مِنْ مَسَدٍ (5)
بر گردنش طنابى از ليف خرماست.
(5)