در مورد لغات حافظه گوشی، حافظه خارجی (External Storage)، حافظه داخلی (Internal Storage) و sd card ، گاهی آنها را با هم اشتباه می گیریم.

از نگاه برنامه نویسی اندروید (یا در واقع نصب یک برنامه روی گوشی اندروید)، حافظه گوشی (که در هنگام خرید گوشی، روی خود آن است و قطعه اضافی نیست)، به دو قسمت حافظه خارجی (External Storage) و حافظه داخلی (Internal Storage) تقسیم می شود (منظورم از نظر اختصاص دادن حافظه است، چون در برخی گوشی ها، این دو از نظر سخت افزاری ممکن است جدا باشند و در برخی، از نظر سخت افزاری از یک قطعه بهره ببرند). هر دوی آنها را همه گوشی ها دارند. همه گوشی ها یک حافظه خارجی (External Storage) دارند که قابل برداشتن (removeable) نیست (یعنی جدا از حافظه هایی که removeable هستند، شاید بهتر باشد آنهایی که removeable هستند را removeable external storage بنامیم که اشتباهی رخ ندهد). حافظه داخلی (Internal Storage) مختص برنامه اندروید نصب شده خواهد بود (یعنی سایر برنامه های اندروید و یا کاربر، نمی توانند به اطلاعات موجود در آن دسترسی داشته باشند، مگر با روش های هک کردن) و حافظه خارجی (External Storage)، بخش دیگر و قابل دسترسی توسط کاربر و سایر برنامه ها می باشد. دقت شود که این موارد، جدا از پوشه هایی مثل raw و assets می باشد که در برنامه اندروید قرار می دهیم (این پوشه ها درون فایل APK قرار می گیرند).

در مورد لغت sd card ، به حافظه گوشی و یا حافظه خارجی (External Storage) نیز sd card گفته می شود (به همین دلیل گاهی در کدنویسی تعیین آدرسی در حافظه خارجی (Internal Storage)، لغت sdcard را می بینید)، بنابراین بهتر است برای حافظه هایی که به گوشی اضافه می کنیم (جدا از حافظه اصلی که توسط کارخانه در آن قرار داده شده)، عبارت removeable sd card را به کار ببریم (منظورم از نظر نام آنها است، نه در آدرس دهی).