فرض کنید که دستور struct را به صورت زیر به کار ببریم (تنها دارای یک فیلد (Field) و مقدار (Value) متناظر با آن) :

اکنون بر اساس اینکه value1 از چه نوعی (Type) باشد، حالت های زیر را برای S داریم :

1- value1 ، یک آرایه سلولی (Cell Array) نیست :

S یک ساختار اسکالر (Scalar Structure) خواهد بود

2- value1 ، یک آرایه سلولی (Cell Array) می باشد :

S یک آرایه ساختاری (Structure Array) خواهد بود

3- value1 ، یک آرایه سلولی خالی (Empty Cell Array) (یعنی {}) می باشد :

S یک ساختار خالی (Empty Structure) خواهد بود

حالت کلی استفاده از دستور struct را در نظر بگیرید :

اکنون بر اساس اینکه مقدارهای value1 و value2 و ... و valueN ، از چه نوعی (Type) باشند، حالت های زیر را برای S داریم :

1- هیچکدام از مقدارهای value1 و value2 و ... و valueN ، آرایه سلولی (Cell Array) نیستند و یا اینکه همگی آرایه سلولی اسکالر (Scalar Cell Array) هستند :

S یک ساختار اسکالر (Scalar Structure) خواهد بود

2- حداقل یکی از مقدارهای value1 و value2 و ... و valueN ، یک آرایه سلولی غیراسکالر (Nonscalar Cell Array) می باشد :

S دارای ابعادی (Dimension) برابر ابعاد همان آرایه سلولی غیراسکالر (Nonscalar Cell Array) خواهد بود. برای سایر مقدارهای (Value) تعیین شده (یعنی بقیه از مقدارهای value1 و value2 و ... و valueN) که آرایه سلولی اسکالر (Scalar Cell Array) یا آرایه ای (Array) از انواع دیگر (Data Type) هستند، دستور struct ، برای همه عنصرهای S ، محتوای آن مقدار (Value) را در فیلدهای (Field) مرتبط قرار می دهد.

3- حداقل یکی از مقدارهای value1 و value2 و ... و valueN ، یک آرایه سلولی خالی (Empty Cell Array) (یعنی {}) می باشد :

S یک ساختار خالی (Empty Structure) خواهد بود