همان طور که می دانید، در زبان برنامه نویسی متلب (MATLAB) نیازی به تعریف اولیه بردارها و ماتریس ها نمی باشد و نیازی به تعیین اندازه آنها (تعداد عنصرهای آنها) قبل از مقداردهی عنصرهای آنها نیست. اما چنانچه قبل از مقداردهی عنصرهای بردارها و ماتریس ها، آنها را با یک اندازه مشخص و به صورت تعریف اولیه با عناصر برابر مقدار 0 یا 1 بسازیم (با دستورات zeros یا ones که مقدار اولیه 0 یا 1 را برای عنصرها در نظر می گیرند)، سرعت اجرای عملیات هایی که برای مقداردهی آن بردارها و ماتریس ها می باشند، افزایش چشمگیری خواهد داشت و بنابراین سرعت اجرای کل برنامه افزایش می یابد.

برای اثبات این موضوع، دو قطعه کد را با تعریف اولیه بردار و بدون تعریف اولیه بردار اجرا می کنیم و با استفاده از دستورهای tic و toc ( کلید شماره 19 )، زمان اجرای این دو قطعه کد را به دست آورده و با یکدیگر مقایسه می نماییم.

ابتدا ساخت بردار بدون تعریف اولیه را خواهیم داشت که اندازه بردار، در زمان مقداردهی عنصرهای جدید آن، افزایش می یابد :

نتیجه :

اکنون همان قطعه کد را با تعریف اولیه بردار بر اساس دستور zeros خواهیم داشت که باعث می شود بردار بر اساس اندازه نهایی آن (که در این مثال، مقدار اندازه نهایی را می دانیم) به صورت اولیه تعریف شود و دارای عناصری با مقدار برابر عدد 0 بوده و سپس در عملیات های مقداردهی، مقدار عنصرها در آن ذخیره شوند (به جای صفرهای اولیه قرار بگیرند) :

نتیجه :

همان طور که مشاهده می کنید، بر اساس مقایسه دو زمان نمایش داده شده در نتایج، قطعه کدی که از دستور zeros برای تعریف اولیه بردار استفاده کرده است، حدود 30 برابر سریعتر اجرا شده است. بنابراین مشاهده می کنید که تعریف اولیه بردارها و ماتریس ها، می تواند اجرای برنامه را بسیار سریعتر کند.