تا زمانی که به پزشک مراجعه نکرده اید می توانید با مصرف مسکن هایی مثل استامینوفن درد خود را کاهش داده و با مکمل های آهن ‌دار از کم خونی جلوگیری کنید. در مرحله ی بعدی و قبل از جراحی ممکن است پزشک برای کاهش اندازه ی فیبروم، خونریزی و رشد آن، دارو هایی برای شما تجویز کند. اما درمان اصلی فیبروم ها بوسیله ی جراحی، و خارج کردنشان از طریق روش هایی مثل انواع مختلف میومکتومی( شکمی، لاپاروسکوپیک، لاپاراتومیک، هیستروسکوپیک)، آمبولیزاسیون شریان رحم، فرسایش رحم(endometrial ablation)، میولیز و حتی خارج کردن کامل رحم یا هیسترکتومی است. پزشک با توجه به مواردی مثل محل فیبروم، سایز و یا تعداد آن درمان مناسب را انتخاب می کند.
روش هایی مثل میومکتومی هیستروسکوپیک، میومکتومی لاپاروسکوپیک و فرسایش رحم بیشتر برای فیبروم های کوچک با تعداد کمتر استفاده می شود. این در حالی است که در مورد فیبروم های بیشتر و با سایز بزرگتر معمولا میومکتومی شکمی انتخاب بهتری است.
همچنین روش های غیر از جراحی هم وجود دارد که بیشتر برای تخفیف علائم و یا کند کردن یا حتی توقف رشد فیبروم ها به کار برده می شود. این روش ها شامل هورمون تراپی، استفاده از دستگاه هایی مثل IUD ، و آمبولیزاسیون فیبروم رحم است.

در روشی مثل آمبولیزاسیون شریان رحم، پزشک با وارد کردن کاتتری به شریان رحم جریان خون فیبروم را قطع می کند تا فیبروم کوچک شده و کم کم از بین برود.
روش های مختلف میومکتومی برای برداشتن فیبروم به کار می رود. در این روش ها خود بافت رحم آسیب ندیده و بیمار بعد از عمل قادر به باردار شدن است. به طور مثال در میومکتومی هیستروسکوپیک که در واقع نوعی روش اندوسکوپی می باشد پرشک دوربین کوچکی را وارد رحم کرده و با ابزار آلات دیگری فیبروم ها را از دیواره ی رحم جدا می کند.
فرسایش رحم هم در مواردی به کار می رود که شما قصد بارداری نداشته و با جراحی کوچکی می توانید پوشش داخلی رحمتان را بردارید.
هیسترکتومی یا برداشتن رحم آخرین گزینه بوده و اگر که بیمار فیبروم های متعدد و بزرگی داشته و نمی خواهد بچه دار شود پیشنهاد می شود.
به نقل از پایگاه داده ی  NCBI فیبروم های رحمی توانایی ایجاد خونریزی های غیر عادی در را رحم دارند و برداشتن آنها در درمان خونریزی شدید قاعدگی مرتبط با فیبروم ها، برای زنانی که می خواهند رحم و توانایی باروری خود را نگه دارند مناسب است. روش های اندوسکوپیک( هیستروسکوپیک و لاپاروسکوپیک) متد های ارجح برداشتن فیبروم در موارد لازم هستند. در صورت وجود فیبروم های ساب موکوزال، میومکتومی هیستروسکوپیک درمانی ساده، ایمن و موثر برای خونریزی شدید قاعدگی و کاهش نیاز به جراحی های سنگین تری مثل هیسترکتومی است. زمانی که میومکتومی شکمی مورد نیاز است، میومکتومی لاپاروسکوپیک در کیس های انتخابی به علت مزیت هایش نسبت به میومکتومی باز ترجیح داده می شود.



متخصص زنان برای درمان میوم