۱۴۰۰/۰۸/۰۵, ۰۶:۲۳ ب.ظ
پاورپوينت ضوابط و استانداردهاي طراحي موزه هنر و طراحی، واقع در قلب شهر هنری شاپو در منطقه بائوآن شنژن، به عنوان یک مرکز فرهنگی و نقطه عطف برای محله جدیدی طراحی شده است که در زمینی که قبلا توسعه نیافته است. موزه هنر تاون - گروهی از فضاهای اخیراً ساخته شده برای هنر - را لنگر میاندازد که مجموعهای از استودیوها، گالریها، مدارس هنری، و فضاهای نمایشگاهی را به یک منطقه فرهنگی واحد پیوند میدهد.
موزه و شهر هنری با معرفی ترکیبی پر جنب و جوش از کاربردها و تقویت جامعه، حس غنی از مکان را ایجاد می کند که معمولاً با توسعه محله ها در طول زمان ایجاد می شود. آنها با هم، منطقهای را که هیچ سابقه یا هویتی نداشت،پاورپوينت ضوابط و استانداردهاي طراحي موزه بهعنوان مقصد اصلی هنر تعریف میکنند. برای ایجاد هستهای برای منطقهای که قبلاً از هم گسیخته شده بود، این طرح شبکهای از مکانهای تجمع عمومی و مسیرهای پیادهروی را معرفی میکند که محیط اطراف را در یک محله منسجم با مرکز موزه سازماندهی میکند.
این طرح با برداشتن گالری ها از روی زمین و معلق کردن آنها در یک حجم شناور، میدان عمومی را باز می کند که طول سایت را در بر می گیرد. این میدان با حیاطهای غرقشده متصل به زیرزمین موزه، مرکز محلهای جدیدی ایجاد میکند پاورپوينت ضوابط و استانداردهاي طراحي موزه که خیابان اصلی شهر هنر را به بقیه منطقه متصل میکند و محل تجمع پرجنبوجوشی را ارائه میدهد.
طراحی ساختمان موزه یک حضور نمادین و نقطه کانونی بصری در منطقه ایجاد می کند و در عین حال بر حس باز بودن تأکید می کند. نما با یک سری چینها به هم متصل میشود و با نزدیک شدن به زمین از ساختار جدا میشود تا میدان عمومی نمایان شود و لحظاتی از شفافیت را ایجاد میکند که اجمالی از هنر درونی را به نمایش میگذارد.
نماها از گوشه ساختمان دور می شوند و ورودی را باز می کنند که بازدیدکنندگان را به سمت پلکان بزرگ به سمت گالری ها هدایت می کند. در داخل، موزه به دو بال تقسیم میشود - یکی هنر چینی را به نمایش میگذارد،پاورپوينت ضوابط و استانداردهاي طراحي موزه و دیگری نمایشگاههای طراحی معاصر - که در اطراف یک پلکان مرکزی به هم متصل میشوند. با بالا رفتن از موزه، نماهای تاشو مناظری را بر روی شهر هنری باز می کند و حس ارتباط بین موزه و منطقه اطراف را تقویت می کند.
موزه و شهر هنری با معرفی ترکیبی پر جنب و جوش از کاربردها و تقویت جامعه، حس غنی از مکان را ایجاد می کند که معمولاً با توسعه محله ها در طول زمان ایجاد می شود. آنها با هم، منطقهای را که هیچ سابقه یا هویتی نداشت،پاورپوينت ضوابط و استانداردهاي طراحي موزه بهعنوان مقصد اصلی هنر تعریف میکنند. برای ایجاد هستهای برای منطقهای که قبلاً از هم گسیخته شده بود، این طرح شبکهای از مکانهای تجمع عمومی و مسیرهای پیادهروی را معرفی میکند که محیط اطراف را در یک محله منسجم با مرکز موزه سازماندهی میکند.
این طرح با برداشتن گالری ها از روی زمین و معلق کردن آنها در یک حجم شناور، میدان عمومی را باز می کند که طول سایت را در بر می گیرد. این میدان با حیاطهای غرقشده متصل به زیرزمین موزه، مرکز محلهای جدیدی ایجاد میکند پاورپوينت ضوابط و استانداردهاي طراحي موزه که خیابان اصلی شهر هنر را به بقیه منطقه متصل میکند و محل تجمع پرجنبوجوشی را ارائه میدهد.
طراحی ساختمان موزه یک حضور نمادین و نقطه کانونی بصری در منطقه ایجاد می کند و در عین حال بر حس باز بودن تأکید می کند. نما با یک سری چینها به هم متصل میشود و با نزدیک شدن به زمین از ساختار جدا میشود تا میدان عمومی نمایان شود و لحظاتی از شفافیت را ایجاد میکند که اجمالی از هنر درونی را به نمایش میگذارد.
نماها از گوشه ساختمان دور می شوند و ورودی را باز می کنند که بازدیدکنندگان را به سمت پلکان بزرگ به سمت گالری ها هدایت می کند. در داخل، موزه به دو بال تقسیم میشود - یکی هنر چینی را به نمایش میگذارد،پاورپوينت ضوابط و استانداردهاي طراحي موزه و دیگری نمایشگاههای طراحی معاصر - که در اطراف یک پلکان مرکزی به هم متصل میشوند. با بالا رفتن از موزه، نماهای تاشو مناظری را بر روی شهر هنری باز می کند و حس ارتباط بین موزه و منطقه اطراف را تقویت می کند.