۱۴۰۲/۰۴/۱۵, ۱۲:۲۱ ب.ظ
علائم ADHD می تواند منجر به پیشرفت تحصیلی ضعیف و رفتارهای مخرب شود که می تواند منجر به محرومیت از مدرسه و چندین اختلال در مکان های مدرسه شود که پیامدهایی برای پیامدهای آموزشی طولانی مدت دارد.برای دریافت مشاوره در مورد درمان بیش فعالی کودکان اینجا کلیک کنید
کنترل ضعیف تکانه می تواند به طور جدی بر روابط همسالان و خانواده تأثیر بگذارد که منجر به کاهش عزت نفس، تمایل کمتر همسالان و خواهران و برادران به بازی با آنها، انزوای اجتماعی در مدرسه و افزایش استرس خانواده در محیط خانه می شود.
جوانان مبتلا به ADHD، به ویژه آنهایی که مشکلات رفتاری دارند و از نظر اجتماعی منزوی هستند، در معرض هدایت آسان دیگران، سوء استفاده از مواد و درگیر شدن در رفتارهای پرخطر بیشتر و بیشتر هستند.
افراد جوان مبتلا به ADHD، به ویژه هنگامی که با اختلال سلوک همراه هستند، تماس بیشتری با سیستم عدالت کیفری دارند. ADHD همچنان برای نیمی از جوانان یک بیماری مخرب در بزرگسالی است.
کاری که والدین و مراقبان می توانند برای کمک به کودک مبتلا به ADHD انجام دهند
کودکان می توانند از کارهایی که با والدین و مراقبانشان انجام می شود برای رفع علائم ADHD مانند:
- دستورالعمل های ساده بدهید
- یک محیط کم محرک برای تکمیل تکالیف ایجاد کنید
- اهداف واقع بینانه ای را برای تکالیف در نظر بگیرید، به عنوان مثال هر بار ده دقیقه
- تقویت موفقیت
- رفتارهای مخرب را مدیریت کنید
آنچه معلمان می توانند برای کمک به کودک مبتلا به ADHD انجام دهند
معلمان می توانند به کودک کمک کنند تا بفهمد این تقصیر او نیست، اما ADHD یک ناتوانی است که باید مدیریت شود، حتی اگر ممکن است کارهای زیادی برای کمک به خود انجام دهند.
آنها باید آموزش/یادگیری را به‌طور مناسب ارائه دهند، طوری که امکان سرعت‌دهی فردی کار، نزدیکی به معلم، استراحت‌های حرکتی، کمک کلاس، ساختاربندی بازی و استراحت‌های ناهار فراهم شود.
آنها می توانند با استفاده از اقتصاد نشانه ای، اهداف روشن و بازخورد به موقع، حمایت از کودکان با روابط با همسالان و مشاوره عاقلانه و آموزش روانی به مدیریت رفتارهای کلاس درس کمک کنند.
معلمان در حمایت از درمان با دارو و نظارت سیستماتیک بر هر مداخله مهم هستند. آنها برای تسهیل یک برنامه مراقبت بهداشتی آموزشی مناسب و کمک به انتقال کلیدی هستند.
معلمان همچنین باید به دنبال نشانه‌های پریشانی عاطفی، اضطراب یا افسردگی باشند، زیرا این علائم می‌توانند علائم ADHD و رفتارهای مخرب را بدتر کنند.
چه زمانی کودک مبتلا به ADHD را ارجاع دهیم
بسیاری از کودکان سطحی از بی توجهی، بیش فعالی یا کنترل ضعیف تکانه را نشان می دهند، به ویژه زمانی که بسیار جوان، مضطرب یا زمانی که نیازهای یادگیری خاصی دارند.
با این حال، هنگامی که این علائم بیش از حد انتظار برای سن و سطح رشد کودک است و در یادگیری و سایر جنبه های عملکرد در مدرسه اختلال ایجاد می کند، باید برای ارزیابی بیشتر به متخصص ارجاع شود. حتی زمانی که کج خلقی و سایر رفتارهای مخرب بیش از هر چیز دیگری مشهود است و تشخیص علائم ADHD به خودی خود دشوار است، همیشه عاقلانه است که به یک متخصص مراجعه کنید تا ADHD مورد بررسی و ارزیابی مناسب قرار گیرد.
کودک مبتلا به ADHD را به چه کسی ارجاع دهیم
GP یا مدرسه SENCO (هماهنگ کننده نیازهای آموزشی ویژه) یا معلم می تواند با ارجاع به خدمات بهداشت روان محلی مانند CAMHS (خدمات بهداشت روانی کودکان و نوجوانان)، متخصص اطفال محلی یا سایر خدمات حمایتی محلی مناسب کمک کند.
پس از پذیرفته شدن کودک در یک سرویس بهداشت روان مناسب، برای درک بهتر مشکلات و توصیه های درمانی تحت ارزیابی قرار می گیرد.
چه درمان هایی برای ADHD موجود است
برنامه‌های آموزشی گروهی والدین/مراقب – این برنامه‌ها آموزش روانی در مورد ADHD و مشکلات مربوط به آن ارائه می‌کنند و از مراقبین حمایت می‌کنند تا با استفاده از اصول تئوری یادگیری اجتماعی، به رفتار کودک به گونه‌ای پاسخ دهند که به حداقل رساندن بدرفتاری و افزایش رفتارهای اجتماعی کمک می‌کند.
آموزش فردی والدین/مراقب – این آموزش زمانی توصیه می‌شود که رفتار کودک بسیار شدید یا پیچیده باشد. این همچنین از اصول تئوری یادگیری اجتماعی برای کمک به مراقبان برای مدیریت رفتار نادرست استفاده می کند، اما می تواند بهتر با شرایط منحصر به فرد خانواده سازگار شود و می تواند شامل استفاده از آموزش زنده مهارت های فرزندپروری باشد.
برنامه های گروهی متمرکز بر کودک - این برنامه ها به کودکان بزرگتر با مهارت های اجتماعی و مهارت های حل مسئله، مدیریت استرس و کنترل عاطفی کمک می کند. آنها همچنین آموزش های روانی ارائه می دهند تا آنها شرایط و نحوه مدیریت علائم آن را بهتر درک کنند. در انجام این کار از راهبردهای شناختی- رفتاری استفاده می شود.
اغلب، کودکانی که به سن دبیرستان نزدیک می شوند، برای مدیریت مشکلات سازمانی، آماده شدن و شرکت در امتحانات، برنامه ریزی برای آموزش بیشتر و مدیریت روابط با همسالان، به کمک حرفه ای نیاز دارند.
درمان سایر مشکلات سلامت روان و رسیدگی به نیازهای یادگیری خاص اغلب در نحوه مدیریت ADHD تفاوت ایجاد می کند.
دارو – برخی از کودکانی که ADHD آنها شدید است نیاز به دارو دارند. طیف وسیعی از داروها استفاده می شود. هنگامی که این دارو تجویز می شود، نیاز به نظارت دقیق بر اثربخشی و عوارض جانبی دارد. یک متخصص متخصص (روانپزشک کودک یا متخصص اطفال) باید تجویز و نظارت را انجام دهد اما به حمایت والدین و برای کودکان بزرگتر به تبعیت و همکاری جوان نیاز دارد. اغلب پزشکان عمومی در ادامه تجویز و برخی از نظارت ها نیز کمک می کنند.
