طبق تعریف،  ضایعات  عبارت است از مواد زائد متشکل از مواد یا قطعات فلزی قدیمی، به ویژه آهن، متعلق به اشیاء، ماشین آلات یا وسایل مختلف که قابل بازیافت هستند. کلمه  آشغال  از زبان باسکی "txatarra" گرفته شده است که به معنای "چیز قدیمی" است. دو نوع اصلی قراضه وجود دارد:
ضایعات فلزات آهنی : از آهن، فولاد و سایر عناصر به دست می آید.
ضایعات فلزات غیرآهنی : ضایعات سایر فلزات مانند ضایعات آلومینیوم، روی، مس، منیزیم، قلع، سرب، نیکل ...
ما عمدتاً سه منبع پیدا می کنیم که به ما ایده ای از اهمیت زیاد قراضه در بخش بازیافت می دهد
متعلق به : تولید شده در کارخانه، پالایشگاه یا ذوب و بازیافت و استفاده مجدد در آنجا.
صنعتی : بقایای ضایعات حاصل از ضایعات در هنگام تولید محصولات مختلف ساخته شده از فلز: لوازم برقی، ماشین آلات، اتومبیل، قایق، قوطی و ظروف فولادی ...
منسوخ شده : محصولاتی هستند که دیگر مورد استفاده قرار نمی گیرند. به عنوان مثال، زباله های تجهیزات الکتریکی و الکترونیکی (WEEE) و وسایل نقلیه پایان عمر (ELV).