۱۳۹۷/۰۵/۰۹, ۱۰:۰۴ ق.ظ
در این مقاله وبسایت آموزشگاه موسیقی هنر پارسه می خواهیم شما را با یکی از محبوب‌ترین سازهای جهان آشنا کنیم. ویولن یک ساز ایتالیایی است که تاریخچه پیدایش آن به بیش از هزار سال پیش و قرن نهم میلادی، بر می گردد. البته بسیاری از محققان معتقد هستند که این ساز به شکل و نامی دیگر پیش از قرن نهم میلادی نیز وجود داشته است. یک ساز عربی به نام ربابت و ساز ایرانی کمانچه را شاید بتوان پدر ویولن امروزی نیز دانست.
![[عکس: violin.jpg]](http://www.parsehmusic.com/userimages/violin.jpg)
توجه به این نکته نیز مهم است که ویولن از ابتدای پیدایش به شکل امروزی نبوده است و طی چندین قرن تغییر و تحول به تکامل امروزین خود رسیده است.
ویولن امروزی را احتمالا می توان ساخته دست های هنرمند گاسپارو برتولتی دانست در صده 16 میلادی دانست. البته دقیقا سازنده این ساز مشخص نیست و به نظر می رسد به مرور و توسط افراد مختلف تکامل یافته است؛ اما در منابع بیشتری از گاسپارو برتولتی به عنوان مبدع آن نام برده شده است. گاسپارو طی سال های عمر خود شاگردان زیادی را پرورش داد که هرکدام اساتید بزرگی در تولید ساز ویولن شدند. شهیرترین شاگرد او نیز، آنتونیو استرادیواری است که بسیاری معتقدند هنوز هم کسی پیدا نشده که بتواند ویولنی زیباتر و خوش صداتر از ویولن های او بسازد.
ویلن به طور کلی ساز اسرار آمیزی است. چنانکه بسیاری از هنرمندان موسیقی بر این عقیده اند که با وجود پیشرفت های تکنولوژیک هنوز هم شکل عملکرد دقیق این ساز شناسایی نشده است.
ساختار فنی ویولن را بشناسید
ویلون در دسته سازهای زهی قرار می گیرد که به کمک آرشه نواخته می شود. ویولن در مجموعه دارای 4 سیم است که به ترتیب نت های می، لا، ر و سل، را اجرا می کنند.
از نظر ساختاری جالب است بدانید که ویولن دارای 58 قطعه مختلف است و معمولا وزنی حدود 400 گرم دارد. مهمترین بخش های ویولن آرشه، جعبه رزونانس، دسته، خرک، گریف، سیم گیر و خود سیم ها تشکیل شده است.
آرشه های اصلی معمولا کمانی چوبی هستند که رشته هایی از موی دم اسب به صورت کشیده در طول آن ثابت شده است. این رشته ها در تماس با سیم های مختلف ایجاد صوت می کنند.
توجه به این نکته نیز مهم است که ویولن از ابتدای پیدایش به شکل امروزی نبوده است و طی چندین قرن تغییر و تحول به تکامل امروزین خود رسیده است.
ویولن امروزی را احتمالا می توان ساخته دست های هنرمند گاسپارو برتولتی دانست در صده 16 میلادی دانست. البته دقیقا سازنده این ساز مشخص نیست و به نظر می رسد به مرور و توسط افراد مختلف تکامل یافته است؛ اما در منابع بیشتری از گاسپارو برتولتی به عنوان مبدع آن نام برده شده است. گاسپارو طی سال های عمر خود شاگردان زیادی را پرورش داد که هرکدام اساتید بزرگی در تولید ساز ویولن شدند. شهیرترین شاگرد او نیز، آنتونیو استرادیواری است که بسیاری معتقدند هنوز هم کسی پیدا نشده که بتواند ویولنی زیباتر و خوش صداتر از ویولن های او بسازد.
ویلن به طور کلی ساز اسرار آمیزی است. چنانکه بسیاری از هنرمندان موسیقی بر این عقیده اند که با وجود پیشرفت های تکنولوژیک هنوز هم شکل عملکرد دقیق این ساز شناسایی نشده است.
ساختار فنی ویولن را بشناسید
ویلون در دسته سازهای زهی قرار می گیرد که به کمک آرشه نواخته می شود. ویولن در مجموعه دارای 4 سیم است که به ترتیب نت های می، لا، ر و سل، را اجرا می کنند.
از نظر ساختاری جالب است بدانید که ویولن دارای 58 قطعه مختلف است و معمولا وزنی حدود 400 گرم دارد. مهمترین بخش های ویولن آرشه، جعبه رزونانس، دسته، خرک، گریف، سیم گیر و خود سیم ها تشکیل شده است.
آرشه های اصلی معمولا کمانی چوبی هستند که رشته هایی از موی دم اسب به صورت کشیده در طول آن ثابت شده است. این رشته ها در تماس با سیم های مختلف ایجاد صوت می کنند.
