بطور كلي امروزه از كارتهاي هوشمند بعنوان ابزاري جهت پردازش و ذخيرهسازي اطلاعات با ضريب امنيتي بسيار بالا استفاده ميشود كه امكان كنترل حقوق دسترسي به اطلاعات روي آن به راحتي امكانپذير است.
پارامتر امنيت و رمزنگاري اطلاعات، از مهمترين ويژگيهاي اين فناوري نوين است كه در اين زمينه فعاليتهاي مطالعاتي فراواني انجام گرفته و امروزه در دنيا كاربردهاي متنوع اين فناوري در زمينههاي مختلف قابل مشاهده بوده و بطور چشمگيري در حال افزايش ميباشد.
كارت هوشمند و كارت حافظه
هر دو كارت (هوشمند و حافظه)، از لحاظ ظاهري (شكل، ابعاد) يكسان ميباشند، اما تفاوت اصلي اين دو كارت در ساختار تراشه و امكان پردازش دادهها توسط كارت هوشمند و امكان ذخيرهسازي اطلاعات در كارت حافظه ميباشد. كارت حافظه، همچون بسياري از حافظههاي رايج (Flash Drive, RAMو...) صرفا براي ذخيره اطلاعات كاربرد دارد و پردازش اطلاعات آنها بواسطه دستگاه كارتخوان و بوسيله پردازنده متصل به كارتخوان صورت ميپذيرد.
اما كارت هوشمند علاوه بر ذخيره اطلاعات امكان پردازش اطلاعات را نيز دارا ميباشد، بدين مفهوم كه ساختار كارت با بهرهگيري از اجراي اصلي يك رايانه، مانند پردازشگر (CPU) و حافظه دائمي، حافظههاي موقت، حافظههاي فقط خواندنيو... و خصوصا سيستمعامل قدرت پردازش دادهها و اجراي فرامين كاربر را از طريق سيستم عامل دارد. به اين ترتيب و با توجه به امكان رمزنگاري دادهها در داخل كارت هوشمند اين پديده بعنوان مطمئنترين ابزار براي تأمين امنيت دادهها مطرح ميباشد.
منبع :
http://www.ebtekarnews.com/Ebtekar/News.aspx?NID=73899
تاریخچه کارت هوشمند:
کارت هوشمند نخستین بار درسال 1968 و توسط دانشمند آلمانی علوم موشکی "هلموت گروتروپ" و همکارش یورگن دتهلوف اختراع شد و درنهایت درسال 1982 به ثبت رسید. نخستین استفاده عمومی و گسترده از کارت هوشمند در سال 1983، برای پرداخت های الکترونیکی تلفن های اعتباری فرانسوی به وقوع پیوست.
کارت هوشمند ، کارتی پلاستیکی در اندازه کارت اعتباری است که در آن یک یا چند تراشه به صورت مدار مجتمع قرار گرفته اند. درساخت آن از یک یا چند فناوری نظیر نوار مغناطیسی، بارکد، اطلاعات بیومتریک و شناسایی تصویر که توسط ماشین قابل تشخیص است استفاده میشود. تلفیق یک کارت پلاستیکی معمولی و یک میکروپروسسور، اجازه میدهد که مقدار زیادی اطلاعات به صورت آنلاین یا آفلاین ذخیره، پردازش و قابل دسترس شود.
جنس کارت هوشمند:
کارت هوشمند دو نوع است: کارت های حافظه که فقط شامل حافظه غیر فرار و فرآیندهایی برای تامین امنیت هستند. و کارت های ریزپردازنده ای که ریزپردازنده و حافظه فرار هم دارند. جنس این کارت ها پلاستیک و معمولا از نوع پلیمر PVC و گاهی هم ABS است. گاهی نیز هولوگرامی (مجموعه ای از بارکد) برای جلوگیری از جعل و ساخت کارتهای تقلبی روی آن نصب میشود. همچنین ، کارت های هوشمند را میتوان براساس نوع تراشه ، نوع سطح تماسی و نوع سیستم عامل به سه دسته تقسیم بندی کرد. کارتهای هوشمند از نظر اندازه و شکل ظاهری ، شبیه کارتهای مغناطیسی معمولی هستند. ولی درون این کارت ها کاملا با کارتهای معمولی متفاوت است. کارتهای مغناطیسی معمولی یک تکه پلاستیک ساده با یک نوار مغناطیسی هستند در حالی که کارت های هوشمند درون خود یک ریز پردازنده دارند.
این ریز پردازنده معمولا در زیر یک اتصال طلایی در یک طرف کارت قرار دارد. این ریز پردازنده در کارت های هوشمند در حقیقت جایگزین نوار مغناطیسی در کارت های معمولی شده است.
منبع :
http://keivansadeghi.blogfa.com/post/36
الگوها و برنامهریزیهای جدید در سیستم عامل کارتهای هوشمند، سیستم عامل JavaCard است. این سیستم عامل توسط شرکت Sun Microsystem توسعه داده شده است و بعد از آن در فروم JavaCard گسترش یافته است. این سیستم عامل بسیار مورد توجه است زیرا در معماری برای طراحان و برنامهنویسان استقلال و آزادی عمل فراهم میآورد. همچنین برنامههای کاربردی مبتنی بر سیستم عامل جاوا میتواند برای هر کارتهوشمندی که سیستم عامل JavaCard را پشتیبانی میکند استفاده گردد. امروزه بیشتر کارتهای هوشمند برای انجام ارتباط و عملیات برنامهریزی شده ، سیستم عامل ویژه خود را استفاده میکنند. اما برای پشتیبانی واقعی از برنامههای کاربردی، سیستمهای عامل کارتهای هوشمند بر اساس عملیاتی که توسط استاندارد جهانی ISO۷۸۱۶ فراهم گردیده، میباشند. با این حال برای انتقال برنامهای که بر اساس تولیدات یک شرکت سازنده کارت فراهم شده، به سیستم تولیدکننده دیگر، کاری سخت و دشوار نیاز خواهد بود.
منبع :
http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=...eID=429872
کارت هاى هوشمند، یکى از جدیدترین پدیده هاى تکنولوژیکى هستند که در آینده اى نزدیک تاثیرى محسوس بر زندگى انسان مدرن خواهند نهاد.
در حال حاضر حدود ۲۰ میلیون نفر در سراسر جهان از این نوع کارت ها استفاده مى کنند، ولى با این حال هنوز عمومیت نیافته اند و تحلیلگران در مورد کارت هاى هوشمند بیش از حال به آینده چشم دوخته اند.
کارت هوشمند یک کارت معمولی مانند کارت تلفن راه دور و یا کارت عابر بانک می باشد که البته با تفاوتهایی است : در کارتهای هوشمند تراشه سخت افزاری وجود دارد که برخی از اطلاعات در آن درج می شود ، تفاوت عمده کارتهای هوشمند با کارتهای الکترونیکی در امکان ذخیره اطلاعات و خواندن اطلاعات و تغییر در اطلاعات کارت هوشمند است که کارتهای معمولی این امکان را ندارد.
کارت الکترونیکی (کارت عابر بانک) :
ساده بگویم شما یک کارت بانکی دارید، داخل این کارت اطلاعاتی نیست بلکه یک کد کلیدی است که معادل یک شمارنده که وقتی وارد سیستم عابر بانک می کنید از شبکه سرور مرکزی اطلاعات شماره شما را دریافت می کند و ارتباطتان با بانک برقرار می شود و شما می توانید عملیات بانکی انجام کنید پس از پایان کار ، کارت شما تغییر نمی کند اما کارت هوشمند به گونه ای دیگر است
یا کارت تلفن هزینه اولیه در تراشه آن درج شده با هر تماس میزانی از آن کم می شود.
منبع :
http://www.azaript.com/internet-articles...3-08-10-25
کارت هوشمند وانواع آن:
کارت هوشمند یکی از انواع کارتهای اعتباری است که می تواند هم دردسته کارتهای تماسی " Contact Card" وهم در دسته کارتهای غیرتماسی" Contactless Card" قرار بگیرد ویک کارت تماسی ممکن است بصورت یک کارت دوگانه یا Hybrid Card باشد یعنی ترکیبی از کارت هوشمند و کارت مغناطیسی .
کارت هوشمند تماسی یک چیپ "IC" طلایی رنگ باندازه1در1 سانتیمت ردر روی کارت دارد و وقتی درون کارتخوان قرار میگیرد چیپ با کانکتور الکتریکی تماس پیدا میکند تا بتوان داطلاعات روی چیپ خوانده شود. در این نوع از کارت هوشمند، استانداردهای ISO/IEC 7816 و ISO/IEC 7810 نحوه نوشتن اطلاعات بر روی چیپ را مشخص میکنند.
این کارتها حاوی منبع تغذیه یا باتری نیستند وتوسط کارتخوان تغذیه میشوند. سیم کارت، کارت سوخت و یا کارت تلفن و کارتهای بانکی، نمونه ای از این نوع کارت است.
کارت هوشمند غیرتماسی دارای یک چیپ ارتباطی است که از طریق امواج رادیویی Radio Frequency Identificatin : RFID با کارتخوان ارتباط برقرار میکند. سرعت انتقال داده در این ارتباط برابر با 106 تا 848 کیلوبیت بر ثانیه میباشد. لازم است این کارتها در مجاورت یک آنتن باشد تا عملیات تراکنش تکمیل شود. این کارتها اغلب برای تراکنشهایی که باید سریع انجام شوند یا بدون دخالت دست "hands-free" صورت پذیرند، استفاده میشوند. این نوع از کارتهای هوشمند خود بر دو نوعند:
نوع اول ازاستاندارد ISO/14443 استفاده میشود و حداکثر فاصله ارتباطی در آن 10cm است. در نوع دوم از استاندارد ISO693 استفاده میشود و حداکثر فاصله ارتباطی در آن 50cm است.
چیپهای هوشمند معمولا یک حافظه Rom، حافظه فلش Ram و یک CPU دارند که قدرت پردازش محدودی دارد و در بعضی اوقات یک کمک پردازنده مخصوص رمزنگاری نیز وجود دارد. پردازنده 16 بیتی این کارت جهت انجام امور کنترلی استفاده میشود و حافظه Rom شامل سیستم عامل کارت "Mask" به میزان 364 کیلوبایت و حافظه Ram آن 8 کیلوبایت است. در این کارتها از آنجایی که رمزهای تولید شده و کلیدها بر روی کارت منتقل میشوند از الگوریتم های خاصی برای بالا بردن ضریب امنیتی استفاده می شود.
منبع :
http://ashiyane.org/forums/showthread.php?t=13376