۱۴۰۲/۰۳/۱۶, ۰۱:۴۸ ب.ظ
محققان نمی دانند دقیقا چه چیزی باعث اسکیزوفرنی می شود. تصور می شود ترکیبی از عوامل در این امر نقش دارند.
درک علل احتمالی و عوامل خطر اسکیزوفرنی می تواند به روشن شدن اینکه چه کسی ممکن است در معرض خطر باشد کمک کند.
ژنتیک
یکی از مهم ترین عوامل خطر اسکیزوفرنی ممکن است ژن ها باشد. این اختلال معمولا در خانواده ها ایجاد می شود. اگر والدین، خواهر و برادر یا یکی دیگر از بستگان نزدیکتان به این عارضه مبتلا هستند، ممکن است احتمال ابتلا به آن نیز بیشتر باشد.
با این حال، محققان معتقد نیستند که یک ژن مسئول این اختلال باشد. در عوض، آنها گمان می کنند که ترکیبی از ژن ها می تواند فرد را مستعدتر کند.
مطالعات روی دوقلوهامنبع مورد اعتمادنشان داده‌اند که ژن‌ها نقش مهمی دارند، اما آنها تنها علت تعیین‌کننده نیستند.
محققان دریافتند که اگر یکی از خواهران و برادران دوقلو همسان مبتلا به اسکیزوفرنی باشد، احتمال ابتلای دیگری به آن 1 در 2 است. حتی اگر دوقلوها جداگانه بزرگ شوند، این موضوع صادق است.
اگر یک دوقلو غیر همسان (برادر) باشد و به اسکیزوفرنی مبتلا شده باشد، احتمال ابتلای دوقلو دیگر 1 در 8 است. در مقابل، خطر ابتلا به بیماری در جمعیت عمومی 1 در 100 است .
تغییرات ساختاری در مغز
اگر شما مبتلا به اسکیزوفرنی تشخیص داده شده اید، ممکن است تفاوت های فیزیکی ظریفی در مغز خود داشته باشید. اما این تغییرات در همه افراد مبتلا به این اختلال دیده نمی شود.
همچنین ممکن است در افرادی که اختلال سلامت روانی تشخیص داده شده ندارند نیز رخ دهد.
با این حال، یافته ها نشان می دهد که حتی تفاوت های جزئی در ساختار مغز ممکن است در این اختلال روانپزشکی نقش داشته باشد
تغییرات شیمیایی در مغز
مجموعه ای از مواد شیمیایی مرتبط به هم پیچیده در مغز، به نام انتقال دهنده های عصبی، مسئول ارسال سیگنال بین سلول های مغز هستند.
اعتقاد بر این است که عدم تعادل این مواد شیمیایی در ایجاد اسکیزوفرنی و سایر شرایط سلامت روان نقش دارد.
به نظر می رسد که دوپامین ، به ویژه، در ایجاد اسکیزوفرنی نقش داشته باشد. محققان شواهدی یافته اند که نشان می دهد دوپامین باعث تحریک بیش از حد مغز در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی می شود. ممکن است برخی از علائم این بیماری را به همراه داشته باشد.
گلوتامات ماده شیمیایی دیگری است که با اسکیزوفرنی مرتبط است . شواهد به دخالت آن اشاره کرده است. با این حال، چندین محدودیت برای این تحقیق وجود دارد.
بارداری یا عوامل مرتبط با زایمان
عوارض قبل و حین تولد ممکن است احتمال ابتلای فرد به اختلالات سلامت روان از جمله اسکیزوفرنی را افزایش دهد.
این عوارض عبارتند از:
افراد مبتلا به اسکیزوفرنی نیز در معرض خطر بیشتری برای عوارض دوران بارداری هستند.
مشخص نیست که آیا فرزندان آنها به دلیل ژنتیک، عوارض بارداری یا ترکیبی از این دو، احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش می‌دهند.
ترومای دوران کودکی
همچنین تصور می‌شود که ترومای دوران کودکی عاملی در ایجاد اسکیزوفرنی است. برخی از افراد مبتلا به اسکیزوفرنی توهمات مربوط به سوء استفاده یا بی توجهی را که در کودکی تجربه کرده اند، تجربه می کنند.
همچنین اگر در کودکی مرگ یا جدایی دائمی یکی از والدین یا هر دوی آنها را تجربه کرده باشند، احتمال ابتلا به اسکیزوفرنی بیشتر است.
این نوع تروما با انواع دیگر تجربیات نامطلوب اولیه مرتبط است، بنابراین هنوز مشخص نیست که آیا این تروما علت اسکیزوفرنی است یا فقط با این بیماری مرتبط است.
درک علل احتمالی و عوامل خطر اسکیزوفرنی می تواند به روشن شدن اینکه چه کسی ممکن است در معرض خطر باشد کمک کند.
ژنتیک
یکی از مهم ترین عوامل خطر اسکیزوفرنی ممکن است ژن ها باشد. این اختلال معمولا در خانواده ها ایجاد می شود. اگر والدین، خواهر و برادر یا یکی دیگر از بستگان نزدیکتان به این عارضه مبتلا هستند، ممکن است احتمال ابتلا به آن نیز بیشتر باشد.
با این حال، محققان معتقد نیستند که یک ژن مسئول این اختلال باشد. در عوض، آنها گمان می کنند که ترکیبی از ژن ها می تواند فرد را مستعدتر کند.
مطالعات روی دوقلوهامنبع مورد اعتمادنشان داده‌اند که ژن‌ها نقش مهمی دارند، اما آنها تنها علت تعیین‌کننده نیستند.
محققان دریافتند که اگر یکی از خواهران و برادران دوقلو همسان مبتلا به اسکیزوفرنی باشد، احتمال ابتلای دیگری به آن 1 در 2 است. حتی اگر دوقلوها جداگانه بزرگ شوند، این موضوع صادق است.
اگر یک دوقلو غیر همسان (برادر) باشد و به اسکیزوفرنی مبتلا شده باشد، احتمال ابتلای دوقلو دیگر 1 در 8 است. در مقابل، خطر ابتلا به بیماری در جمعیت عمومی 1 در 100 است .
تغییرات ساختاری در مغز
اگر شما مبتلا به اسکیزوفرنی تشخیص داده شده اید، ممکن است تفاوت های فیزیکی ظریفی در مغز خود داشته باشید. اما این تغییرات در همه افراد مبتلا به این اختلال دیده نمی شود.
همچنین ممکن است در افرادی که اختلال سلامت روانی تشخیص داده شده ندارند نیز رخ دهد.
با این حال، یافته ها نشان می دهد که حتی تفاوت های جزئی در ساختار مغز ممکن است در این اختلال روانپزشکی نقش داشته باشد
تغییرات شیمیایی در مغز
مجموعه ای از مواد شیمیایی مرتبط به هم پیچیده در مغز، به نام انتقال دهنده های عصبی، مسئول ارسال سیگنال بین سلول های مغز هستند.
اعتقاد بر این است که عدم تعادل این مواد شیمیایی در ایجاد اسکیزوفرنی و سایر شرایط سلامت روان نقش دارد.
به نظر می رسد که دوپامین ، به ویژه، در ایجاد اسکیزوفرنی نقش داشته باشد. محققان شواهدی یافته اند که نشان می دهد دوپامین باعث تحریک بیش از حد مغز در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی می شود. ممکن است برخی از علائم این بیماری را به همراه داشته باشد.
گلوتامات ماده شیمیایی دیگری است که با اسکیزوفرنی مرتبط است . شواهد به دخالت آن اشاره کرده است. با این حال، چندین محدودیت برای این تحقیق وجود دارد.
بارداری یا عوامل مرتبط با زایمان
عوارض قبل و حین تولد ممکن است احتمال ابتلای فرد به اختلالات سلامت روان از جمله اسکیزوفرنی را افزایش دهد.
این عوارض عبارتند از:
- عفونت در دوران بارداری
- زایمان زودرس
- عوارض زایمان ، از جمله کمبود اکسیژن در حین زایمان ( خفگی )
- وزن کم هنگام تولد
- چاقی مادر در بارداریمنبع مورد اعتماد
- برخی از شرایط سلامت مادر، مانند دیابت
- برخی از مسائل بهداشتی مرتبط با بارداری، مانند پره اکلامپسی
- فصل تولد
افراد مبتلا به اسکیزوفرنی نیز در معرض خطر بیشتری برای عوارض دوران بارداری هستند.
مشخص نیست که آیا فرزندان آنها به دلیل ژنتیک، عوارض بارداری یا ترکیبی از این دو، احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش می‌دهند.
ترومای دوران کودکی
همچنین تصور می‌شود که ترومای دوران کودکی عاملی در ایجاد اسکیزوفرنی است. برخی از افراد مبتلا به اسکیزوفرنی توهمات مربوط به سوء استفاده یا بی توجهی را که در کودکی تجربه کرده اند، تجربه می کنند.
همچنین اگر در کودکی مرگ یا جدایی دائمی یکی از والدین یا هر دوی آنها را تجربه کرده باشند، احتمال ابتلا به اسکیزوفرنی بیشتر است.
این نوع تروما با انواع دیگر تجربیات نامطلوب اولیه مرتبط است، بنابراین هنوز مشخص نیست که آیا این تروما علت اسکیزوفرنی است یا فقط با این بیماری مرتبط است.