۱۴۰۱/۰۴/۰۲, ۰۱:۴۷ ب.ظ
_ اختلالات در فصاحت عادی و الگوی زمانی گفتار که با سن و مهارتهای زبان فرد تناسب ندارند، باگذشت زمان ادامه می یابند، و با وقوع مکرر و محسوس یک ( یا تعداد بیشتری) از موارد زیر تکرار می شوند:
تکرارهای صدا و هجا.
طولانی کردن صدای حروف صدادار و بیصدا.
کلمات بریده بریده (مثل مکث های داخل کلمه )
وقفه های قابل شنیدن یا ساکت (مکث های کامل شده یا ناکامل در گفتار )
درازگویی ها (جایگزین کردن کلمه برای اجتناب از کلمات مشکل آفرین)
تکرارهای کلمهٔ تک هجایی (مثل «من - من - من - من او را میبینیم»).
_ این اختلال موجب اضطراب در مورد صحبت کردن می شود یا محدودیت هایی را برای ارتباط، مشارکت اجتماعی، یا عملکرد تحصیلی یا شغلی، به صورت فردی یا در هرگونه پیوند، ایجاد می کند.
_شروع نشانه ها در اوایل دورهٔ رشد است.
_این اختلال ناشی از کمبود گفتاری _حرکتی یا حسی ،عدم فصاحت مرتبط با صدمه عصبی (مثل سکته ،تومور، آسیب)، یا بیماری جسمانی دیگر نیست و با اختلال روانی دیگر بهتر توجیه نمی شود.بهترین روانشناس کودک تهران