۱۴۰۱/۰۲/۱۰, ۰۸:۰۱ ب.ظ
- روش‌های مختلف قالبگیری ایمپلنت
- قالبگیری ایمپلنت از اهمیت بالایی برخوردار است زیرا تعیین کننده‌ی شکل نهایی دندان بازگردانی شده است. در صورتی که قالبگیری دقیق و صحیح انجام گیرد، کراون مناسب ساخته خواهد شد و بیمار از نتیجه‌ی گرفته شده راضی خواهد بود.انتخاب روش مناسب قالبگیری بستگی به عوامل مختلفی دارد که یکی از آن‌ها نوع ایمپلنت کاشته شده برای بیمار است. برای قالبگیری دو روش وجود دارد که عبارت‌اند از؛
- قالبگیری تری باز یا مستقیم (open tray impression)
- این روش از دقت بالاتری برخوردار است و معمولاً ترجیح متخصصان و دندان‌پزشکان استفاده از این روش است، مگر به کارگیری آن امکان‌پذیر نباشد. وقتی شانه‌ی ایمپلنت عمیق کار گذاشته شده است (۳ میلی متر یا بیشتر) از این روش استفاده می‌شود. گاهی نیز بافت نرم اجازه‌ی نشستن تری بسته را به طور دقیق نمی‌دهد. در این صورت هم از قالبگیری تری باز استفاده می‌شود.
- روش قالبگیری تری باز اجازه‌ی دسترسی مستقیم به فیکسچرهای ایمپلنت را به دندان‌پزشک می‌دهد.این قالبگیری در مواقعی که ایمپلنت‌های کاشته شده موازی نیستند استفاده‌ی زیادی دارد زیرا به به راحتی می‌شود از ایمپرشن کوپینگ‌ها قالب گرفت. اتصال کوپینگ‌ها به بالاتر بردن دقت قالب گیری کمک می‌کند.
- ابتدا اباتمنت یا پایه از ایمپلنت برداشته می‌شود و ایمپلنت و بافت اطراف آن به خوبی بررسی می‌شود. سپس از یک فیکسچر استفاده می‌شود. این فیکسچر برای قالبگیری تری باز ضروری است، در این هنگام از قرارگیری فیکسچر تصویربرداری می‌شود تا از کل درست قرارگیری آن اطمینان حاصل شود.
- درون و اطراف قالب ماده‌ی خاصی تزریق می‌شود تا شکل بافت نرم را به طور کامل به خود بگیرد. مواد اضافی از اطراف قالب پاک می‌شوند. بعد از این که ماده‌ی قالبگیری شکل خود را می‌گیرد، پیچ‌های قالب باز می‌شوند و شکل گرفته شده‌ی دهان از آن خارج می‌شود.
- قالب قرار داده شده برای قالبگیری ایمپلنت دندان می‌تواند از پیش آماده شده و یا ساخته شده و مخصوص خود بیمار باشد. بدون شک قالب‌های ساخته شده و مخصوص خود بیمار نتیجه‌ی بهتری به دست می‌دهند. مجدداً انالوگ‌های ایمپلنت به کوپینگ‌ها متصل می‌شوند و قالب نیز با رنگ انتخاب شده‌ی دندان جایگزین به آزمایشگاه فرستاده می‌شود.
- قالبگیری تری بسته یا غیر مستقیم (closed tray impression)
- این روش قالبگیری هنگامی کاربرد دارد که؛
- ایمپلنت‌ها موازی کاشته شده باشند و تعداد آن‌ها کم باشد.
- هنگامی که باز کردن دهان بیمار و قرار دادن قالبگیری مستقیم با دشواری همراه باشد.
در قالبگیری بسته و غیر مستقیم، ترنسفر کوپینگ‌ها در ایمپلنت قرار داده می‌شوند و ماده‌ی قالبگیری تزریق می‌شود و بعد از شکل‌گیری قالب، ترنسفر کوپینگ ها از ایمپلنت باز می‌شوند و قالب خارج می‌شود و به آزمایشگاه فرستاده می‌شود. در این روش احتمال خطا بیشتر است.
روش دیگری هم وجود دارد که اخیرا توسط دندان پزشکی ارائه شده است و آن عبارت است از؛
قالبگیری دیجیتال
با پیشرفت علم دندان پزشکی روش‌ها و فرایندهای دیجیتال در حال پیشرفت و به کارگیری است. برای این کار از اسکن‌های سه بعدی متفاوتی استفاده می‌شود. برای مطالعه بیشتر این مطلب مقاله روش‌های قالبگیری ایمپلنت دندان را در سایت دکتر محمد نیک‌زاد متخصص دندانپزشکی از دست ندهید و با جزئیات بیشتر درباره ایمپلنت و راه‌های مراقبت بعد از کاشت ایمپلنت آشنا شوید.