کریستیان یوهان دوپلر در سال 1842 بیان کرد که وقتی یک جسم نورانی به سمت ناظر و نسبت به آن در حال حرکت باشد، رنگ آن جسم تغییر می کند. اگرچه این یک مثال برای امواج نور است اما این پدیده برای همه امواج (با طول موج های مختلف) صادق می باشد
به دلیل کشف این پدیده توسط دوپلر، این پدیده، پدیده دوپلر (اثر دوپلر) نام گرفت. دوپلر کاربرد این پدیده را برای امواج صوتی بیان نمود.
بایز بالوت در سال 1845 و در هلند، پدیده دوپلر را عملا آزمایش کرد. وی در آزمایش خود، از یک لوکوموتیو با واگن روباز که در آن چند ترومپت نواز، در حال نواختن موسیقی بودند، استفاده کرد.
چنانچه یک گیرنده به سمت یک منبع (فرستنده) ساکن که در حال ارسال امواج صوتی است، حرکت کند، فرکانس امواج صوتی دریافت شده توسط گیرنده، بیشتر از زمانی است که گیرنده نسبت به منبع، ساکن باشد. همچنین اگر گیرنده، در حال حرکت، از منبع دور شود آنگاه فرکانس امواج دریافتی از منبع، نسبت به زمانی که گیرنده نسبت به منبع ساکن است، کمتر خواهد بود. اگر منبع حرکت کند و گیرنده ساکن باشد نیز باز همین نتایج به وجود می آید و مهم، وضعیت نسبی گیرنده و منبع است.

تالیفی از منبع زیر (توسط مدیر کل سایت کلیدستان) :
http://wiki.avastarco.com/index.php?titl...9%84%D8%B1