مالیات تراکنش های بانکی (BTTs) معمولاً در زمان بحران برای ایجاد سریع درآمد معرفی می شدند. دلایل متعددی وجود دارد که چرا این مالیات ها به عنوان ابزار مالی بسیار جذاب هستند، به ویژه در مواقع بحران مالی. اول، هزینه های جمع آوری و مدیریت مالیات تراکنش های بانکی حداقل است، زیرا بانک ها به سادگی بخشی از هر تراکنش واجد شرایط را به یک حساب دولتی انتقال می دهند. دوم، دولت از یک جریان درآمدی فوری و مستمر برخوردار است، زیرا این مالیات ها از معاملات در زمان واقعی جمع آوری می شوند. سوم، مخالفت سازماندهی شده مردمی با این مالیات ها وجود ندارد، زیرا آنها معمولاً به عنوان "مالیات بر ثروتمندان" معرفی می شوند. در نهایت، و مهمتر از همه، عملکرد درآمد کوتاه مدت مالیات تراکنش های بانکی معمولاً بسیار قوی است.
 کوئلیو، ابریل و سامرز (2001) در مقاله توصیفی خود تأیید می کنند که BTTها در افزایش درآمد در کوتاه مدت موفق بوده اند. با این حال، آنها همچنین شواهد حکایتی فراوانی را مستند می کنند که نشان می دهد این مالیات ها منجر به بی واسطه گری مالی شده است. نویسندگان استدلال می‌کنند که باید از BTTها اجتناب کرد مگر اینکه کشور نیازهای مالی قابل توجهی داشته باشد که با ابزارهای مالیاتی مناسب‌تر برآورده نشود.