دارایی ها: اولین قسمت معادله اساسی حسابداری دارایی هاست که مشمول تمامی دارایی های مشهود، سرمایه گذاری ها و دارایی های تجاری  و سرمایه اس است.این دارایی ها می توانند در نتیجه دریافت پول از سهامداران و یا ارائه خدمات و کالا باشد. دارایی ها باید با تمامی بدهی ها و ارزش سهامداران برابری کند. تمامی منابع مالی متعلق به سرمایه گذاران و اعتبار دهندگان است که نسبت به دارایی ها داری منفعت هستند.
بدهی ها: بدهی همان تعهداتی هستند که به شرکت ها یا اشخاص داده می شود. بدهی های جاری شامل حقوق و دستمزد قابل پرداخت و مالیات ها می شود. بدهی های بلند مدت معمولا به موسسات و بانک هاست. برای مثال اعتبار دهنده که به سازمان مقداری پول قرض می دهد تا زمان بازپرداخت در رابطه با دارایی های شرکت مدعی است
حقوق صاحبان سهام: حقوق صاحان سهام حقوق مالک نسبت به دارایی های کسب و کار است، درآمدی است که سهامداران شرکت پس از پرداخت بدهی، دریافت می کنند. سرمایه گذاری توسط مالک، باعث افزایش حقوق صاحبان سهام می شود. برداشت های مالک می تواند شامل پول نقد یا سایر دارایی ها که برای استفاده شخصی برداشت می شود. این برداشت ها باعث کاهش حقق صاحبان می شود.


کاربرد معادله اصلی حسابداری

ترازنامه گزارش مالی است که وضعیت دارایی و اقتصادی را مشخص می کند. در ترازنامه مشخص می شود که سازمان دارای چه دارایی ها یی است میزان نقدینگی و دارایی های در گردش مشخص می شود . مشخص می شود چه تعهداتی دارد و شرکت این قابلیت را دارد که بدهی های خود را پرداخت کند. بدون وجود معادله حسابداری امکان ایجاد گزارشات مالی میسر نبود.

منبع مطلب: مقاله معادله اساسی حسابداری سایت میزان