ایجاد یک نام تجاری نشان دهنده ی یک سرمایه گذاری بر روی یک محصول می باشد. امروزه با توجه به حجم انبوه تولیدات و رقابت تولید کنندگان در محصولات مشترک، علامت گذاری به مسئله ای اساسی در خط مشی کالا تبدیل شده است.

تاریخچه نام تجاری:
واژه ی برند یا نام تجاری از کلمه ی نروژی برندر استخراج شده است و معنی آن، سوزاندن و داغ کردن است. این عبارت توسط وایکینگ ها به فرهنگ لغت انگلیسی راه یافته و در نهایت در زبان روزانه مرسوم گشته است. این واژه، به معنی هیزم است. برگرفته از علامت گذاری حیوانات توسط مالکان برای شناسایی آن ها که در گذشته انجام می شد، است. در واقع در آن زمان نام تجاری وسیله ای برای تشخیص صاحبان اصلی حیوانات به حساب می آمد و صاحب حیوانات با سوزاندن تن آن ها به شکل یک علامت ویژه، آن ها را علامت گذاری می کردند.
در غرب وحشی نیز، گاوچرانان و گله داران برای جلوگیری از سرقت احشام، آن ها را به وسیله ی داغ های مشخص، علامت گذاری می نمودند. به طور کلی، این نشانه ها اولین شکل های دیداری نام تجاری را تشکیل می دهند.

طی قرن ها، نام تجاری سیر تکاملی خود را پیمود و به دنیای صنعتگران و هنرمندان هم راه یافت تا آنجا که در قرن نوزدهم به عنوان رشته ای از بازاریابی مدرن با ورود محصولات بسته بندی شده به دنیای تجارت راه پیدا کردند. 

صنعتی شدن، برای نخستین بار تولید صابون محلی را به کارخانه های متمرکز تولیدکننده صابون تغییر داد. زمانیکه تولیدات حمل می شدند، کارخانجات باید آرم و نشان خود را بر روی محموله ها حک می کردند تا مشخص شود محصولات مربوط به کدام تولید کننده است. تولیدات بصورت انبوه در می آمد و تولیدی با این حجم، نیازمند این بود که به بازار وسیعتری فروخته  شود و قابل شناسایی باشد.