https در نوار مرور گر اینترنتی به صورت علامت قفل نشان داده می شود .قرار دادن https برای سایتهایی که اطلاعات مهمی دارند توصیه می شود زیرا از نظر امنیتی بالا می باشد .
وقتی شما با HTTP عادی به یک وب سایت متصل می شوید، مرورگر شما به دنبال آدرس IP سایت مقصد و اتصال به آن است و تصور می کند که به یک وب سرور صحیح متصل شده است. داده هایی که در یک ارتباط HTTP انتقال داده می شود بصورت متن های ساده هستند. بنابراین انواع شنود ها، چه از طریق یک شبکه WiFi نا امن و هکر ها، شرکت فراهم کننده سرویس اینترنت ISP یا دولت و سازمان های اطلاعاتی ممکن است. و صفحات مشاهده شده توسط کاربر و اطلاعات رد و بدل شده نیز برای آن ها آشکار است.
HTTP مشکلاتی دارد، یکی از آن ها این است که تاییدی برای اتصال به وب سایت واقعی در آن وجود ندارد. شاید کاربر فکر کند که به سایت بانک خود متصل شده است، اما در حقیقت وی در یک شبکه نا امن به یک وب سایت جعلی شبیه به سایت بانک باز مسیردهی (Redirect) شده است.
کلمات رمز و اطلاعات حساس (مانند رمزهای بانکی) نباید از طریق یک ارتباط HTTP انتقال داده شوند که در این صورت توسط شنود های مختلف قابل سوء استفاده هستند.
این مسائل در HTTP اتفاق می افتد چون بر خلاف HTTPS رمز گذاری و ایمن سازی نشده است.