شما از یک function در کدهاتون استفاده می کنید و متغیرهایی که برای اون function استفاده میشه رو بیشتر وارد میکنید. مثالی میزنم ، مثلا من یک Function مینویسم که دستور کلی آن این است :
تابع بالا به اسم AD دارای ورودی های t , k, g و خروجی d است. میتونید دستورات بالا رو در یک function ذخیره کنید. فرض کنیم این تابع ورودی ها را جمع میکنه و خروجی d رو میسازه و به شما میده. حالا اگه دستور زیر رو بنویسید ، متلب به شما پیغام اخطار میده ، همون پیغامی که در بالا نوشتید.
کد:
[d]=AD(t,k,g)
d=t+k+g;
تابع بالا به اسم AD دارای ورودی های t , k, g و خروجی d است. میتونید دستورات بالا رو در یک function ذخیره کنید. فرض کنیم این تابع ورودی ها را جمع میکنه و خروجی d رو میسازه و به شما میده. حالا اگه دستور زیر رو بنویسید ، متلب به شما پیغام اخطار میده ، همون پیغامی که در بالا نوشتید.
کد:
[d]=AD(10,2,3,4)
دوست دارم زندگی رو . . .