انجمن سایت کلیدستان


رتبه موضوع:
  • 1 رای - 4 میانگین
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
فیلم های سه بعدی چگونه ساخته می شوند ؟

فیلم های سه بعدی چگونه ساخته می شوند ؟

#1
زمانی که شما با چشم خود به یک جسم نگاه می کنید، چشم راست و چشم چپ شما، آن جسم را به طور یکسان نمی بینند. درواقع، چشم راست شما، به مقداری اندکی، بیشتر از سمت راست جسم و چشم سمت چپ، به مقدار اندکی، بیشتر از سمت چپ جسم را می بیند. زمانی که مغز شما این دو تصویر را با هم ترکیب می کند، شما جسم را به صورت سه بعدی می بینید.
برای آنکه یک جسم را در یک فیلم سه بعدی، به صورت سه بعدی نمایش بدهند باید از جسم مورد نظر (یا منظره مورد نظر) با دو لنز دوربین فیلمبرداری که در کنار هم قرار گرفته اند، فیلمبرداری کنند، دقیقا همانند چشمان شما.
در فیلم های سه بعدی ساخته شده به روش قدیمی، در لنز سمت چپ، از یک فیلتر لنزی قرمز رنگ (red lens filter) استفاده می شود که تصویر قرمز تولید می کند. همچنین در لنز سمت راست، از یک فیلتر آبی رنگ استفاده می شود که تصویر آبی رنگ تولید می کند.
دو پروژکتور، این دو تصویر را بر روی پرده سینما می اندازند. سپس بیننده ها باید از عینک سه بعدی با دو فیلتر قرمز و آبی استفاده کنند (هر فیلتر برای یک شیشه عینک، یعنی یکی با فیلتر آبی و دیگری با فیلتر قرمز) تا تصویر را به صورت سه بعدی ببینند. ذهن با ترکیب این دو تصویر که اندکی با هم تفاوت دارند، یک تصویر سه بعدی را می سازد. این توضیحات نشان می دهد که روش قدیمی تصویربرداری سه بعدی، قادر نیست که تمامی رنگ ها را نمایش بدهد.
برای رفع مشکل ذکر شده، روش های تصویربرداری سه بعدی مدرن از نور پلاریزه شده (polarised light) به جای نور قرمز و آبی استفاده می کنند.
یک نور پلاریزه (polarised light)، تنها بر روی یک صفحه نوسان می کند. نور تولید شده توسط خورشید، پلاریزه نشده (unpolarised) می باشد، یعنی که نور خورشید، بر روی صفحات مختلفی نوسان می کند. البته نور خورشید را با یک فیلتر پلاریزه کردن (polarising filter) می توان به صورت پلاریزه شده درآورد.
یک فیلتر پلاریزه کردن (polarising filter)، به نور اجرازه می دهد که تنها بر روی یک صفحه بخصوص، نوسان کند.
همانند تصویربرداری سه بعدی به روش قدیمی، در تصویربرداری مدرن، از دو لنز در کنار هم قرار گرفته، برای فیلمبرداری استفاده می شود. اما در سینما، دو تصویر ضبط شده با استفاده از دو فیلتر پلاریزه شده (polarised filters) مختلف به نمایش درمی آید. بنابراین تصویر طراحی شده برای چشم چپ بینندگان، بر روی صفحه افقی پلاریزه می شود و تصویر طراحی شده برای چشم راست بینندگان، بر روی صفحه عمودی پلاریزه می شود.
بینندگان فیلم در سینما، از فیلترهای پلاریزه شده مشابه استفاده می کنند تا دو تصویر را از یکدیگر جدا کنند (چشم چپ تنها یک تصویر و چشم راست، تصویر دیگر را می بیند). بنابراین بین دو تصویر دیده شده توسط چشم چپ و چشم راست، یک اختلاف کم وجود دارد که همین اختلاف، باعث می شود که مغز یک تصویر سه بعدی بسازد (ببیند).

 
ترجمه ای از منبع زیر (توسط مدیر کل سایت کلیدستان) :
http://www.physics.org/article-questions.asp?id=56
bookbook 
لطفا برای درج کد، از دکمه مخصوص درج کد در ادیتور انجمن استفاده کنید.
در مورد برنامه نویسی، مدیران تنها راهنمایی می کنند و نوشتن برنامه نهایی، به عهده کاربران می باشد (اینجا محلی برای یادگیری است، نه سفارش کدنویسی).
کاربران باید ابتدا خود به خطایابی برنامه بپردازند، نه اینکه به محض دیدن خطا، کدها را در انجمن، copy و paste کرده و از مدیران انتظار بررسی داشته باشند.
پاسخ

فیلم های سه بعدی چگونه ساخته می شوند ؟

#2
(۱۳۹۲/۰۳/۰۱, ۰۳:۴۷ ق.ظ)'admin' نوشته: زمانی که شما با چشم خود به یک جسم نگاه می کنید، چشم راست و چشم چپ شما، آن جسم را به طور یکسان نمی بینند. درواقع، چشم راست شما، به مقداری اندکی، بیشتر از سمت راست جسم و چشم سمت چپ، به مقدار اندکی، بیشتر از سمت چپ جسم را می بیند. زمانی که مغز شما این دو تصویر را با هم ترکیب می کند، شما جسم را به صورت سه بعدی می بینید.
برای آنکه یک جسم را در یک فیلم سه بعدی، به صورت سه بعدی نمایش بدهند باید از جسم مورد نظر (یا منظره مورد نظر) با دو لنز دوربین فیلمبرداری که در کنار هم قرار گرفته اند، فیلمبرداری کنند، دقیقا همانند چشمان شما.
در فیلم های سه بعدی ساخته شده به روش قدیمی، در لنز سمت چپ، از یک فیلتر لنزی قرمز رنگ (red lens filter) استفاده می شود که تصویر قرمز تولید می کند. همچنین در لنز سمت راست، از یک فیلتر آبی رنگ استفاده می شود که تصویر آبی رنگ تولید می کند.
دو پروژکتور، این دو تصویر را بر روی پرده سینما می اندازند. سپس بیننده ها باید از عینک سه بعدی با دو فیلتر قرمز و آبی استفاده کنند (هر فیلتر برای یک شیشه عینک، یعنی یکی با فیلتر آبی و دیگری با فیلتر قرمز) تا تصویر را به صورت سه بعدی ببینند. ذهن با ترکیب این دو تصویر که اندکی با هم تفاوت دارند، یک تصویر سه بعدی را می سازد. این توضیحات نشان می دهد که روش قدیمی تصویربرداری سه بعدی، قادر نیست که تمامی رنگ ها را نمایش بدهد.
برای رفع مشکل ذکر شده، روش های تصویربرداری سه بعدی مدرن از نور پلاریزه شده (polarised light) به جای نور قرمز و آبی استفاده می کنند.
یک نور پلاریزه (polarised light)، تنها بر روی یک صفحه نوسان می کند. نور تولید شده توسط خورشید، پلاریزه نشده (unpolarised) می باشد، یعنی که نور خورشید، بر روی صفحات مختلفی نوسان می کند. البته نور خورشید را با یک فیلتر پلاریزه کردن (polarising filter) می توان به صورت پلاریزه شده درآورد.
یک فیلتر پلاریزه کردن (polarising filter)، به نور اجرازه می دهد که تنها بر روی یک صفحه بخصوص، نوسان کند.
همانند تصویربرداری سه بعدی به روش قدیمی، در تصویربرداری مدرن، از دو لنز در کنار هم قرار گرفته، برای فیلمبرداری استفاده می شود. اما در سینما، دو تصویر ضبط شده با استفاده از دو فیلتر پلاریزه شده (polarised filters) مختلف به نمایش درمی آید. بنابراین تصویر طراحی شده برای چشم چپ بینندگان، بر روی صفحه افقی پلاریزه می شود و تصویر طراحی شده برای چشم راست بینندگان، بر روی صفحه عمودی پلاریزه می شود.
بینندگان فیلم در سینما، از فیلترهای پلاریزه شده مشابه استفاده می کنند تا دو تصویر را از یکدیگر جدا کنند (چشم چپ تنها یک تصویر و چشم راست، تصویر دیگر را می بیند). بنابراین بین دو تصویر دیده شده توسط چشم چپ و چشم راست، یک اختلاف کم وجود دارد که همین اختلاف، باعث می شود که مغز یک تصویر سه بعدی بسازد (ببیند).

 
ترجمه ای از منبع زیر (توسط مدیر کل سایت کلیدستان) :
http://www.physics.org/article-questions.asp?id=56
 

تاریخ خبر: 1393/1/1 – 1392/11/10
تبدیل صفحه کاغذ به نمایشگر های چند ثانیه ای+ فیلم 


به تازگی در اغلب کشور ها پیشرفته این تکنولوژی نمایش برای کتاب ها و روزنامه ها و مجلات پر فروش رونق گرفته است 
و منتشران با چاپ این عکس ها در کنار کارهای خود پیام بیشتری را به خواننده می رسانند و همچنین فروش محصولات خود را افزایش می دهند برای نمایش این نوع فیلم ها و انیمیشن ها بر روی یک کاغذ بدون هیچ نوع پلیری نیازمند تخصص سه بعدی و تکنیک های بصری و قانون های این تکنیک و حرفه می باشد 
امید اسدی عکاس و فیلمبردار سه بعدی در داخل ایران سبک این نوع تکنیک را در ایران رونمایی کرده است که فیلم ها و انیمیشن های چندین ثانیه ای و حتی چندین دقیقه ای را می توان روی یک برگه کاغذ نمایش داد در ابتدا وقتی به این برگه ها نگاه می کنید همه چیز ثابت و معمولی به نظر می رسد اما وقتی فیلم مخصوصی روی برگه با حرکت ثابت به حرکت در میاید تصاویر شروع به حرکت می کنند و بینندگان را شگفت زده می کند فیلم استفاده شده برای این عکس ها می بایست با انیمیشن هماهنگ باشد یا در واقع هر انیمیشن با هر فریم مشخصی یک نوع فیلم مخصوصی برای نمایش دارد. این انیمیشن ها با چند فضا پر و خالی تشکیل می شود که معمولا سفید و سیاه هستند و میزان فضای سفید یک ششم فضای پر است و با تکیه بر قوانین بصری این تکنیک می توان این نوع اثر ها را خلق کرد 
امید اسدی در ادامه می افزاید : امید وارم توجه بیشتری به این سبک در ایران شود و باید بگویم که چیدمان فریم های این تصاویر در کنار هم بسیار حرفه ای و تخصصی می باشد و تولید کنندگان در سرتاسر جهان قبل از هر تخصصی نیازمند علم ایجاد موویشن هستند. و این تکنیک قابل استفاده در ژورنال ها و مگنز ها و روزنامه ها می باشد


دانلود نمونه ای جدید از این تکنولوژی بر روی کاغذ : ( زمان 4 دقیقه با حجم 40 مگابایت) (با رزولویشن کوچک دیده شود)
لینک دانلود از سرور اول


http://0up.ir/up6/3-omid123.mp4


http://2dto3d.ir/
پاسخ
 سپاس شده توسط admin ، شماره مجازی امارات ، تلگرام ضد فیلتر 2023


پرش به انجمن:


کاربران در حال بازدید این موضوع: 1 مهمان